Holm (symbol chemiczny: Ho) to pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców, znajdujący się w okresie 6 układu okresowego pierwiastków. Holm jest srebrzystoszarym metalem o miękkiej konsystencji i połysku. Ma stosunkowo niski punkt topnienia i wrzenia w porównaniu z innymi metalami. Jest jednym z pierwiastków, które wykazują właściwości magnetyczne w niskich temperaturach. Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem w skorupie ziemi. Spotyka się go w pewnych minerałach zawierających lantanowce, ale jego ilości są niewielkie. Holm jest stosowany w niektórych zastosowaniach naukowych, takich jak spektroskopia i badania magnetyczne. Jego właściwości magnetyczne są wykorzystywane w produkcji trwałych magnesów. Pierwiastek ten został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodora Cleve'a i szwajcarskiego chemika Marcely'ego Flaviana przez analizę minerałów zawierających lantanowce. Holm jest stosowany w radioterapii w leczeniu niektórych rodzajów nowotworów, gdzie emituje promieniowanie gamma. Jest to jedno z nielicznych zastosowań w medycynie. Ze względu na radioaktywność holmu oraz jego toksyczność, powinno się zachować ostrożność podczas jego stosowania i przechowywania. Holm, podobnie jak inne lantanowce, ma pewne unikalne właściwości chemiczne, które znajdują zastosowanie w różnych dziedzinach, ale jest stosunkowo rzadko spotykany w życiu codziennym ze względu na swoją ograniczoną dostępność i specyficzne zastosowania.
Dostępne w sprzedaży odczynniki chemiczne
holm to m.in. :
Drut holmowy o średnicy 1 mm / 99,9% (REO),
Kawałki holmu / 99,9% (REO),
Proszek holmowy/ 99,9% (REO),
Wióry holmowe 2-7 mm/ 99,9% (REO).